El Castillo De Las Guardas

We zien op de kaart dat het stadje waar we vorig jaar zo'n fijne tijd hebben gehad niet ver meer is. Maar we weten ook dat er maar 3 plaatsen zijn en dat er weinig andere opties in de buurt zijn. Toch gaan we ervoor en na ongeveer 2 uur rijden we weer in een totaal andere, maar voor ons vertrouwde omgeving.

Ons plekje - de rechter, onder de boom - is nog vrij. We sluiten het stroom aan en trekken een fles los. Dit voelt als thuis komen!

We weten allebei dat we hier wel wat langer zullen blijven. Dit. Is. Zo. Chill. Echt even tot rust komen. We ontdekken weer nieuwe plekjes van de stad, zoals een ruïne van het kasteel, die we op een of andere manier vorig jaar gemist hebben.

Ook nemen we de tijd om aan wat creatieve projecten te werken, zoals een nieuwe aflevering van ‘Een jaar op wielen’ en een videoclip voor Hoogtediepte. Hiervoor ging Co ook langs bij de lokale barber die geen woord Engels sprak. Hoe deden mensen dit ooit zonder Google translate?

En tussendoor genieten we zo van de straatjes, de vriendelijke mensen, de kleine winkeltjes, tapas en cerveza op het terras, de geitjes, de olijfboomgaarden en de verse naranjas die we van onze buren kregen...

Dit stadje heeft voor ons iets echt magisch.